9443228902

Kongu Vellalar

Clans/Kootams

Unlike other Vellalar of whose totemic clan and tribal origins have been eclipsed and totally erased by Sanskritisation, Kongu Vellalar still maintain their tribal and clan divisions.

Read more

History

The Gounders claim to be descendant from the ancient Kshatriya Suryavamsam (Solar dynasty) through the Gangakulam.

Read more

Language of Gounders

The language of the Gounders is the popular Coimbatore Bhashai or Kongu Tamil.

Read more

Marrige Customs & Rites

Their marriage customs are unique amongst other communities in Tamil Nadu and usually do not accept the officiating of Brahmin priests.

Read more

Mangalavalthu

நல்ல கணபதியை நாளும் நாம் தொழுதால் அல்லல் வினையெல்லாம்

Read more

Related groups

Some of following groups are historically related but seldom intermarry now.

Read more

Clans/Kootams

Unlike other Vellalar of whose totemic clan and tribal origins have been eclipsed and totally erased by Sanskritisation, Kongu Vellalar still maintain their tribal and clan divisions. Their marriage customs are unique amongst other communities in Tamil Nadu. They have about major 64 subsects out of (koottam) 145, and do not marry within their koottam. The Tamil word Kootam is used to denote a clan

People belonging to the same kootam usually will not inter-marry. Each kootam has its own Kulaguru and Kuladeivam or deity(Mother Godess). In temples, it is a common practice to pray their 'idols' which is specific to a koottam. Some kootams betray a totemic origin, where as others appear to be names of lineage founders or place name of the clan's original inhabitance yet others show other ethnic origins such as Kannadiga and Toda. From the clan name it appears at some point in history many different people came together to coalesce in to this social group.

Apparently some of these clan titles are common with Vettuva Goundan or a local hunter gatherer group found in the same area, hinting at a common origin at some point between the settled and hunting populations of the area.

History

The Gounders claim to be descendant from the ancient Kshatriya Suryavamsam (Solar dynasty) through the Gangakulam. The kings of the Ganga dynasty had got their pedigree inscribed by their brahmin eulogists as well as the courtiers. In this regard, Dr. S.N. Rajaguru has given the following opinion:“Different royal dynasties, while narrating their genealogy, were eager to identity themselves with the famous solar or lunar dynasties of the Puranas”. Dr. H. K. Mahatab and other historians have given similar opinions and have said that for this reasons the genealogy available from these inscriptions do not tally with the historical facts. For all these reasons, we have to trace out the common men of the Ganga dynasty or Ganga community spread all over India and try to know their ancestry in order to unravel the mystery surrounding the origin of the Ganga dynasty. It can be asserted that the historical Ganga dynasty has evolved from among the common men of the Ganga dynasty or Ganga community. Hence this writer has made a humble attempt to discuss the family history of Ganga dynasty or Ganga community, while trying to establish the origin of the Ganga dynasty. A brief account of the Ganga dynasty available from the inscriptions engraved by the royal dynasties of Ganga community may be discussed. It is known from the inscription of Jainaguru Simhanandi, compiled by B. Lewis Rice that the forefathers of Ganga dynasty coming from Ayodhyapur under the leadership of Vishnugupta had initially settled at Ahichhatra located in the basin of the rivers Ganga and Yamuna. Later on they proceeded to Southern India in quest of new territory. Being advised by Jainaguru Simhanandi, Vishnugupta along with others came to Karnataka and established a new kingdom. According to this inscription the Ganga dynasties of Karnataka and Kalinga had come from Northern India. In the opinion of Dr. N. K. Sahu, both the western and eastern Ganga dynasty belong to one and the same dynasty and they came from North India in 5th century A.D. and established new kingdoms in Kalinga and Karnataka respectively. We cite here the views of B.Lewis. Rice on the above mentioned inscription of Jainaguru Simhanandi: “The origin of the Gangas is derived from Iksvaku and trace back to Ayodhyapura. Under Visnugupta the seat of government was moved to Ahichhatra, which, it is hinted, as Vijayapura. With the arrival of Dadiga and Madhava in the South, at Ganga-perur and the establishment of the Gangavadi kingdom in Mysore aided by Simhanandi, we seem to come to historical events.

It is known from the Vizagpattanam & Korni copperplate inscriptions 16 of Chodaganga Dev that by 5th century A.D., eighty kings of the Ganga dynasty had ruled over Gangabadi of Kolahalpur. If one king had ruled at least for a period of twenty years, then these eighty kings would have ruled for about 1600 years. If we consider from this angle the Ganga dynasty had appeared 1600 years before 5th century A.D., which means their origin dates back to 11th century B.C. In this context we may mention that historians have agreed that the Mahabharata war was fought in 9th century B.C. This means the Ganga dynasty had appeared and achieved renown much before the events described in the epic Mahabharata. It has been noted above that Sevananda Bharati has established ancient Tamralipta or Modern Tamluk as the primary abode of the Ganga dynasty.

The Gola caste is an important branch of Go-oda or Gauda caste. The Golas have been divided into branches such as: kadu Gola, Puja Gola, Komi, Jami and Musti etc. They are the important inhabitants of Andhra Pradesh, Orissa, Karnatak and Tamilnadu. The branches like Uduta, Idiga and Kuduga etc., reside in Southern India and they call themselves Gauda-Gounder. It is clear from the facts stated in the Madalapanji and Korni copperplate inscription of Chodaganga Dev that the Gangas are the descendants of a king or an individual named Gangeya who belonged to the solar dynasty. While claiming his descent from some Gangeya in his Korni copperplate inscription, he has been identified by both the ancestors and descendants of Gangeya. But all these have been rejected by historians. However, Dr. Rajaguru, basing on the facts stated by Chodaganga Dev, has accepted Gangeya and the Gangas as belonging to solar dynasty.

The Ganga dynasty came into existence in 2nd century AD after the name of its founder Gangeya or Gangadutt. Jain Acharya Simhanandi inspired his two disciples Daddigh and Madhav to establish their rule, which they did by constituting the territory of Gangawadi with Kolar as their capital. But actually Madhav Kongunivarma I was the first crowned king of this dynasty, who ruled for a long period during 189-250 AD Jainism was the national religion during his rule. King Durvinit Konguni of this dynasty was the disciple of famous grammarian Acharya Devanandi Pujyapad. Marasingh got victory over several powerful rulers and ruled gloriously. During his last days he became an ascetic. He died with Sallekhana in 974 AD at Bankapur in the feet of his Jain preceptor Ajitsen. The Ganga rulers built several Jain temples and established Jain institutions.

The Ganga dynasty came into existence in 2nd century AD after the name of its founder Gangeya or Gangadutta. Jain Acharya Simhanandi inspired his two disciples Daddighaa and Madhava to establish their rule, which they did by constituting the territory of Gangawadi with Kolar as their capital. But actually Madhava Kongunivarma I was the first crowned king of this dynasty, who ruled for a long period during 189-250 AD Jainism was the national religion during his rule. King Durvinita Konguni of this dynasty was the disciple of famous grammarian Acharya Devanandi Pujyapad. Marasingh got victory over several powerful rulers and ruled gloriously. During his last days he became an ascetic. He died with Sallekhana in 974 AD at Bankapur in the feet of his Jain preceptor Ajitsena. The Ganga rulers built several Jain temples and established Jain institutions https://www.ourkarnataka.com/history.htm

The Gangas, like the Kadambas, rose to political eminence in the middle of the fourth century A.D., and ruled over the southern parts of Karnataka. Their political hegemony over what was called Gangavadi lasted for a long period of seven centuries. They played an interesting role in the dynastic politics of South India, in which figured many political heavyweights like the Pallavas, the Chalukyas of Badami, the Rashtrakutas and the Cholas.

Language of Gounders

The language of the Gounders is the popular Coimbatore Bhashai or Kongu Tamil. It must have been a distinct language as it shows relations with Prakrit, Aprabramsha and Kannada. It was earlier called Kangee or Gangee. Mysore, Col. Wilks, records in his "History of Mysore".

In the southern part of Mysore the Tamil language is at this day named the Gangee from being best known to them as the language of the people of Kankayam. (Wilks, Mysore, p. 4, F, N.2) Later mainstream Tamil assimilated the language yet preserving idiolectical differences and markers.

Marrige Customs & Rites

Their marriage customs are unique amongst other communities in Tamil Nadu and usually do not accept the officiating of Brahmin priests.

This indirectly says that, they are one of the oldest and civilized communities in India.

Marriage customs

Gounders marry outside their Kootam (Gotram) and are renowned for their elaborate three-day-marriage extravaganzas. Only some kootams give and take very high dowries, whereas today that is fading away. Their marriage rituals follow the Kshatriya pattern and necessarily involve service castes participation.

Kongu Vellalar Marriage Kongu Vellala Gounders-Ceremonial Rites in Marriages Who perform rites? Arumaikaarar Arumaikaari Naavidhan (Barber) Vannaan (Washer man) Potter (Vetkovar) Paraiyars (Men from paraiya caste) Kammaalar Pandaaram Maadhaari (shoemaker) Porutham paarthal (Examination of the agreement of horoscopes) Sagunam paarthal (Being guided by omens) Mutual visit to the houses of bride and bridegroom Betrothal (Nichayadhaartham or nichaya thaamboolam) Invitation for marriage Kongu Vellalar Marriage Kongu Vellalar Marriage.

Rituals and customs Kongu Nadu is an ancient one. From the very beginning, Kongu Nadu was part of Tamil Nadu. Kongu means honey; Kongu means fragrance of a flower. Since the country (Nadu) was full of flowers and abundant honey in mountain areas, the country was called by the name ‘Kongu Nadu'. The Kongu Vellalars are sons of the soil. They live in one third land area of Kongu Nadu. Even though all the people who take to agriculture are called Vellalar, the word ‘Kongu Vellalar' refers to only Kongu Vellalar gounders.

Kongu Vellalar Marriage:

The Vellalar were of great assistance to the king by being in various positions and ranks in the army. They also got the title 'Kamindan' from the king for their meritorious service and loyalty. Later the title got modified as ‘Gounden'. To streamline the living together of the boy and the girl, certain regulations and procedures were created. The procedures and habits as per certain regulations later became ‘rites'. The performance of all the rites collectively in a sequence is called marriage.

Kongu Vellala Gounders-Ceremonial Rites in Marriages The various rites being performed nowadays in the marriage ceremony of Kongu Vellalar community are unique in nature. Each and every rite is performed for some specific reason. The original rites performed centuries ago in Kongu Vellalar marriage ceremony which resembled ‘Sanagam’ age rites have undergone minor changes and modifications from technology and consequent changes in customs, habits and facilities. Some rites have ceased to exist because of their having become obsolete.

The rites which are being performed nowadays in Kongu Vellalar marriage ceremony reflect the superior character, rich culture and high tradition of Kongu Vellalar community.

Who perform rites?

All the ceremonial rites relating to Kongu Vellalar marriage are performed by ‘arumaikaarar’, arumaikaari, naavidhan (barbar), washer man (vannaan) and such others who are closely associated with the occupation of Kongu Vellala Gounders.

Arumaikaarar:

An ‘arumaikaarar’, who is a respected elderly member of the community, is the prime person for performing the marriage rites of Kongu Vellalar. The arumaikaarar is also used to be called ‘arumaiperiyavar’, 'seerkaarar’ and ‘pudavaikaarar’. The aruamikaarar should have wife and child/children.

On the specified day, the three arumaikaarars, after planting the ‘Muhurthakaal’, will go to an anthill of white ants, offer prayer, gather sacred earth in three baskets and bring the same to the wedding place.

Arumaikaari:

A women gets the name arumaikaari after the performance of certain rites on her by an arumaikaarar at the time when her son or daughter has attained age for marriage. The rite relating to this is called ‘Ezhudhingam’, as mentioned by Dr. R.Venketeswaran in his research paper titled ‘Vennandhur Vattaara Kongu Vellalar Vaazhviyal’. The arumaikaari (the women who has undergone the process of ezhudhingam) along with the arumaikaarar will perform all the rites relating to women.

The rites being performed on men or women who wish to become arumaikaarar or arumaikaari respectively clearly point out that only those who are respected elders, who are well experienced and who are having spouse and child/children, are qualified to perform the rites of a marriage ceremony.

Naavidhan (Barber):

Next to arumaikaarar, the naavidhan (barbar) plays an important role in conducting the rites of the marriage ceremony of Kongu Vellalar. The naavidhan is called ‘Kudimagan’. The Kudimagan’s important works in the conduct of the marriage are to invite all relatives for the marriage, to perform each and every rite of the marriage ceremony along with the arumaikaarar, to recite the ‘mangala vaazhthu’ song and to announce and call the relatives concerned before performing each rite.

Vannaan (Washer man):

The marriage pandhal (a temporary shed with a roof made of plaited coconut leaves) will be decorated with colorful clothes on all sides including the top by the washer man. Cloths will be laid down on the path to enable the newly wedded couple to walk on the same when the couple comes to the decorated marriage platform.

Potter (Vetkovar):

The vetkovar is one who makes earthen pots. The Sangam works praise the potter as a vessel-making king. The potter will make and supply earthen pots required for performing the marriage rites. There was an agreement between Kongu Vellalar and potters to the effect that the potters will receive paddy and money from the Kongu Vellalar in return for the post supplied, as mentioned in ‘Madurai Pattayam’ (grant inscribed on copper plate).

Paraiyars (Men from paraiya caste):

The paraiyars will beat the Kettle –like drums and make loud musical noise during the marriage of kongu Vellalar.

Kammaalar:

The `Kammaalar` are artisans who work in wood. The kammaalar will make and supply all the agricultural instruments and tools required by the Kongu Vellalar.

They will also make and supply things such as wooden plate, ladle, salt box, special box with five compartments used to keep spices for cooking, which are required for performing the rite `madaikalam vaithal` in the marriage ceremony.

Pandaaram:

The pandaarams used to perform pooja for village gods. The pandaarams are also very good in cooking and they undertake the work of cooking also in Kongu Vellalar marriages.

Maadhaari (shoemaker):

The maadhaari or sakkili people are also involved in Kongu Vellalar marriages. These people make new chappals for bridegroom as well as bride and give them for a consideration. Wearing of new chapples made and supplied by the maadhaari is also a rite in Konge Vellalar marriage ceremony.

Porutham paarthal (Examination of the agreement of horoscopes):

Tholkaappiyar says that there are ten aspects of agreement (porutham) to be looked in to between the boy and girl. They are birth, quality of family, strength, age personality, attachment, humility, compassion, knowledge and wealth.

Sagunam paarthal (Being guided by omens):

Apart from seeing the horoscope, there was also the practice of taking guidance from omens (sagunam paarthal) in temples of respective ‘kuladheivams’. Keeping flowers in front of god and watching the movement of the flower, listening to the voice and sound of lizard are some of omens, which are looked at before taking a decision on matrimonial matters. Only if the omen is good and positive, the green signal for the marriage will be given.

'Mullai paattu’, a Sangam Tamil poem, says that aged women will worship the God with paddy and flowers, praying for permission to take the decision on marriage alliance and hoping that good things will happen in future by this deed.

Mutual visit to the houses of bride and bridegroom After coming to a decision that the proposal for marriage is satisfactory and can be gone through, the bridegroom’s family members and close relatives will visit the house of the bride and see for themselves the state of affairs, the house, the land, quality of living, status and other such things and in the same manner, the bride’s family members and close relatives will visit the bridegroom’s house. Only after knowing and evaluating all these aspects and getting themselves satisfied with all relevant matters, will consent be given to the next stage called betrothal (nichayadhaartham).

Betrothal (Nichayadhaartham or nichaya thaamboolam):

After taking a decision that the marriage can be conducted, an auspicious day will be chosen and on that day, the bridegroom’s family along with relatives and friends will go to the bride’s house. The bride’s parents as well as bridegroom’s parents are called ‘Sambandhi’. A plate containing fruits, betel and areca nut will be kept on a tripod. Persons from bride’s side and the bridegroom’s side will sit opposite to each other, with the tripod kept in between them and start holding discussions. The bridegroom’s side will tell the bride’s side that they have come to request their consent for the marriage alliance and the bride’s side will reciprocate by giving their consent with pleasure. Then the two sides will exchange plates containing coconut and fruits. The girl will be called and given a plate containing new dresses and presents. After receiving the same, the bride will enter the dressing room and come out after wearing the new dress given by the bridegroom’s side. The bride will be asked to keep in her lap betel, areca nut, turmeric, lemon, etc. and pay regards and respect to the elders present on that occasion to grace the betrothal function. By mutual consent, the date and time and the venue of the marriage are fixed. Thereafter, the bride’s family hosts a feast called ‘parupanchotru virundhu’ (feast including rice and dhal) to mark the end of the betrothal event. In this context, it is to be pointed out that the bridegroom’s side will not take food in bride’s house unless and until the marriage is fixed and confirmed. This has been mentioned by Pulavar T.P.Chinnasami in his book ‘Thirumana Sadangugalil Panpaadu’.

Invitation for marriage:

Nowadays marriage invitation cards are printed and mostly sent by post. Only close relatives and close friends are invited personally by handing over invitation cards. In those days, the kudimagan used to go to each and every house in person for extending the invitation for marriage. The kudimagan will also specify the number of invitees in each house for the marriage. Even if person from the bride’s family or bridegroom’s family invited personally, the invitees will not attend the marriage unless the kudimagan comes in person and extends the invitation. Such was the importance attached to the extends the invitation. Such was the importance attached to the kudimagan’s invitation in those days in Kongu Vellalar marriages.

Rites before marriage:

As soon as the marriage is fixed, the relatives will voluntarily come forward to involve themselves in all the work relating to the marriage in bride’s house and bridegroom’s house. The relatives consider it an honour to go to the marriage house and do the works relating to the marriage. Work such as steaming paddy, cutting firewood, serving food to guests, erection of pandhal for the marriage is carried out only by relatives. All these actions and deeds show that in Kongu Vellalar community, the relatives are given due respect and that they render help voluntarily, bound by strong love and affection. The Kongu Vellalar marriage is an ancient one. It has unique qualities. The various rites in Kongu Vellalar marriages are conducted by an elderly person of the Kongu Vellalar community itself, called ‘Arumaikaarar’. Raising of sacrificial fire and chanting of vedic hymns do not find a place in the marriage ceremony of Kongu Vellalar. The marriage rites reveal the fine qualities and rich traditions of Kongu Vellalar community. Wide publicity is given for the celebration of temporary structure (pandhal), cutting firewood and the loud beating of musical instruments. The events and rites such as ‘pariyam’ idudhal, betrothal, kulam kodhudhal and muhurthakaal naattudhal serve as evidence for the marriage. The rite “Aarathi eduthal” (a plate containing water mixed with turmaric and lime waved before newly married couple), “Senjoru aindhadai suttrudhal” (waving rice balls before newly married couple), and ‘Arugumanam seidhal’ are performed with a view to eliminating the blight caused due to evil eyes. Fasting and ‘Kaappu Kattudhal’ are rites which mark the determination of the bride and the bridegroom to enter into a new life . Tying of thaali by the bridegroom around the neck of the bride and exchanging of garlands in the presence of all gathered for the marriage ceremony mark the completion of the wedding. The blessings for the couple through mangala vaazhthu song are also considered to be the blessings of the people present for the marriage ceremony. ‘Tharrai varthal’ and ‘Kaithalam pattrudhal’ are rites which point out the rights and responsibilites of the bride and the bridegroom. Events such as steaming of paddy (nel vega vaithal), Cutting firewood and erection of pandhal (temporary structure) indicate the closeness among relatives. The rite ‘thaayudan unnal’ (‘thaayudan unnal’ is a very good quality) adds glory to the women community. The rite ‘inai cheer’ is a rite which shows the admirable quality of protecting the rights of women. Coming closer of relatives (bride’s family and bridegroom’s family) is made known and exhibited by rites such as ‘Kai Korvai’, ’seer koodai’ procession and ‘pudhy kalandhunnal’. The rite ‘paadha poosai seithal‘ signifies the respect shown by the bride and the bridegroom for their parents. The rite ‘naattukal valhipaadu shows that any important event or activity is commenced only after paying regards and respect for community leaders and obtaining their blessings. When other communities have opened their gateway for Aryan and priestly rites, Kongu Vellalar community has not accepted the above rites for purpose of following. The main purpose of today’s marriage movement is that all the marriage rites should be performed only in Tamil. This is being followed fully in Kongu Vellalar marriages. In each and every marriage, it is natural that certain rites take place. Marriage with out rites means marriage without irrational and foolish rites. Most of the rites of Kongu Vellalar marriages resembles those in marriages of the Sangam age.

Rich culture, high tradition, customs and habits of Kongu Vellalar, who are the indigenous clan of Tamil Nadu, are revealed in the various marriage rites. The Kongu Vellalar is comparable to the best in the world. The Kongu Vellalar, who were the chief architects of agriculture, can feel very proud of their unique and ancient culture, known extraordinary hard work, hospitality, helping nature, harmonious living with nature as well as othercommunities, courage, respecting women, high standards of living, prosperity and support to deserving.

The Kongu Vellalar marriage can be said to resemble the ‘prajaapathyam’ type marriage of the Aryans. In Kongu Vellalar marriage, the bridegroom’s family goes to the bride’s house, propose the marriage and request the consent of the bride’s family for the alliance. After obtaining consent from the bride’s family, the marriage takes place.

Kongu Vellalar Marriage Rites and Marriage Venue:

In the Past, kongu Vellalar marriages took place in bride’s house. In those days, it was the practice that only very close relatives were invited for the marriages. However, nowadays relatives, friends, neighbors and other known persons are being invited in large numbers for the marriages. For want of sufficient space and other needed facilities, the marriages are not held in the houses, but held in marriage halls which have come up in large numbers to suit the budget and requirements of all categories of people.

Marriage Season Dr Sasivalli, in her book ‘Thamizhar Thirumanam’ has stated as follows: Ancient Tamils considered spring (April-May) Season, day with moon and rogini and early morning time suitable for conducting the marriages. With passage of time, changes and modifications took place in season, day and time.

Kongu Vellalar do not conduct marriages in the tamil months of Aadi and maargazhi. Generally, they do not choose even Chithirai for conducting the marriage. Marriages are held mostly in the months of Vaikaasi, Aani and Asvani taking into consideration the fact that the season will be good during these months and also jasmine flower of lovable fragrance which is required in large quantities for the marriage, will be available in plenty during this season. The marriages of Kongu Vellalar are celebrated for three consecutive days The First day event The first day event is called ‘Naal virundhu’. On this day, close relatives of the bride and bridegroom will host feast for the bride’s family and bridegroom’s family respectively. The Second day event On the second day, marriage arrangements will be done by brining together all relatives. Events such as erection of pandhal (temporary shed), cutting of ‘Muhurtha Kaal’, hairdressing of bridegroom by kudimagan, informing the marriage event to village community by drum beating, hosting of feast for the relatives in the bride’s family as well as bridegroom’s family, bridegroom leaving for the bride’s house will take place on the second day. The marriage event will take place in bride’s house. The Third day event The mukurtham will take place on third day. The bride and the bridegroom will be seated on the marriage platform on completion of appropriate rites. The thaali (mangala naan) will be tied by the bridegroom around the bride’s neck and mangala vaazhthu song will be recited.

The marriage events will come to a close with the serving of grand feast to all relatives, friends and neighbors. The marriage events will be performed by a respected elderly person of the community itself called arumaikaarar. This section explains the various events of the marriage ceremony. All the rites are performed only in the Tamil language.

Kongu Vellalar Marriages in Tamil Literatures Kongu Vellalar had held high positions such as chieftains and army generals. Hence rites relating to government administration and war find their places in Kongu Vellalar marriages The events such as bridegroom riding a horse in olden days, giving gifts and presents including weapons are examples of the above. The main occupation of Kongu Vellalar was agriculture and they excelled in it by their hard work and dedicated efforts. Hence agriculture related rites such as boiling paddy and seer koodai formed part of the marriage rites of Kongu Vellalar.

‘Mangala vaazhthu’ song:

The mangala vaazhthu song, which is, recited only in kongu Vellalar marriages. This song explains in detail and in sequence all the events related to a marriage from the beginning to the end. The song has been written in such a way that it describes the marriage events in a grand manner as if it is taking place in a king’s family. The Status, life, style, culture, and nature of society and relationship of Kongu Vellalar are very well brought out by the above song. The mangala Vaazhthu song is qualified to be spoken literature.

The art of marriage Kongu Vellalar strives their best to lead a successful and prosperous domestic life after marriage.

Mangalavalthu

கவிச்சக்கரவர்த்தி கம்பர் பாடியது

நல்ல கணபதியை நாளும் நாம் தொழுதால்
அல்லல் வினையெல்லாம் அகலுமே சொல்லரிய
தும்பிக்கை யோனைத் தொழுதால் வினை தீரும்
நம்பிக்கை யுண்டே நமக்கு. -வெண்பா

அகவல்பா

அலைகடல் அமிர்தம் ஆரணம் பெரியவர்
திங்கள் மும்மாரி செல்வஞ் சிறந்திட
கந்தன் இந்திரன் கரிமா முகத்தோன்
சந்திரர் சூரியர் தானவர் வானவர்
முந்திய தேவர் மூவருங் காத்திட
நற்கலி யாணம் நடந்திடும் சீர்தனில்
தப்பித இல்லாமல் சரஸ்வதி காப்பாய்
சீரிய தினைமா தேனுடன் கனிமா
பாரிய கதலிப் பழமுடன் இளநீர்

சர்க்கரை வெல்லம் தனிப்பலாச் சுளையும்
மிக்கதோர் கரும்பு விதவிதக்கிழங்கு
எள் அவல் நற்பொரி இனித்த பாகுடனே
பொங்கல் சாதம் பொரிகறி முதலாய்
செங்கை யினாலே திரட்டிப் பிசைந்து
ஆரமுது அருந்தும் அழகு சிறந்த
பேழை வயிற்றுப் பிள்ளை கணபதியே
அடியோன் சோதனை அவனியில் குறித்துக்
கடுகியே வந்தென் கருத்தினில் நின்று
நினைத்த தெல்லாம் நீயே முடித்து

மனத்துயர் தீர்ப்பாய் மதகரி சரணம்
மங்கல வாழ்த்தை மகிழ்ச்சியாய் ஓத
என் குரு நாதன் இணையடி போற்றி
கிரேதா திரேதா துவாபரம் கலியுகம்
செம்பொன் மகுடம் சேரன் சோழன்
பாரமா முடியும் பாண்டியன் என்னும்
மூன்று ராஜாக்களும் ராஜ்யம் ஆள்கையில்
கருவுரு வாகித் திருவதி அவள் புகழ்
சிறந்த மானிடம் தாயது சுத்தம்
வாழ்வது பொருந்தி சிறந்திடுங்காலம் செம்மையுடனே

இந்திரன் தன்னால் இங்குவந்த நாளில்
பக்குவ மாகிப் பருவங் கொண்டு
திக்கில் உள்ளோர் பலருங் கூடி
வேதியன் பக்கமே விரைவுடன் சென்று
சோதிடர் அழைத்துச் சாஸ்திரங் கேட்டு
இந்த மாப்பிள்ளை பேர்தனைக் கூறி
இந்தப் பெண்ணின் பேர்தனைச் சொல்லி
இருவர் பேரையும் ராசியில் கேட்டுக்
கையில் ஓடிய கைரேகைப் பொருத்தம்
ஒன்பது பொருத்தம் உண்டெனப் பார்த்துத்

தாலிப் பொருத்தம் தவறாமல் கேட்டு
வாசல் கௌரி வலிதென நிமித்தம்
தெளிவுடன் கேட்டுச் சிறியோர், பெரியோர்
குறிப்புச் சொல்லும் குறிப்புரை கேட்டு
உத்தம பாக்கியம் தச்சனைக் கேட்டு
பொருந்தி இருத்தலால் பூரித்து மகிழ்ந்து
சில பேருடனே சீக்கிரம் புறப்பட்டு
வெண்கல முரசு வீதியில் கொட்டத்
தங்க நகரி தானலங் கரித்து

முத்துக்கள் தன்னை முசம்பரக் கொட்டி
சித்திரக் கூடம் சிறக்கவே விளக்கி
உரியவர் வந்திருக்கறார் உன்மகளுக்கென்று
பிரியமுடன் வெற்றிலை மடிதனில் கட்டி
நாளது குறித்து நல்விருந்துண்டு
பூட்டு தாலிக்குப் பொன்னது கொடுத்து
வாழ்வது மனைக்கு மனமகிழ வந்துமே
கற்றோர் புலவர் கணக்கரை அழைத்து
தேன்பனை யோலை சிறக்கவே வாரி
திசை திசையெங்கும் தென்னவரை அனுப்பி

கலியாண நாளைக் கணித்து அறிவித்தார்
வாழை கமுகு மகமே ருடனே
சோலை இலையால் தோரணங் கட்டி
மூத்தோர் வந்து மெழுகி வழித்துப்
பார்க்குமிடமெங்கும் பால்தனை தெளித்து
பெண்டுகள் வழங்கும் பெரிய கலயத்தைக்
கொண்டு வந்ததனைக் குணமுடன் விளக்கி
நேரிய சம்பா அரிசியை நிறைத்துப்
பாரிய வெல்லம் பாக்கு வெற்றிலை
சீருடன் நெய்யும் தேங்காய் பழமும்

வாரியே வைத்து வரிசை குறையாமல்
முறைமைய தாகவே முக்காலி மேல்வைத்து
மணம் பொருந்திய மாப்பிள்ளை தனக்குக்
குணம் பொருந்திய குடிமகனை யழைத்து
போன மச்சம் முகமது துடைத்து
எழிலான கூந்தலுக்கு எண்ணை தனையிட்டு
குணமது சிவக்காய் கூந்தலில் தேய்த்துமே
ஏழு தீர்த்தம் இன்முடன் விட்டு
மேழை முடனே விளாவியே வார்த்து
செந்நெற் சோற்றால் சீக்கடை கழித்து

வர்ணப் பட்டாடை வஸ்திரந் தன்னை
நெறுங்கக் கொய்து நேர்த்தியாய் உடுத்தி
மன்னவர் முன்னே வந்தவர் உடனே
வாசல் கிளறி மதிப்புடன் கூட்டி
சாணங்கு கொண்டு தரைதனை மெழுகி
கணபதி ஒன்றைக் கருத்துடன் நாட்டி
அருகது சூடி அருள்பொழிந் திடவே
நிறமியதாகவே நிறைநாழி வைத்து
வெற்றிலை பழமும் விருப்பமுடன் வைத்து

அலைகடல் அமிர்தம் அவனியின் நீரும்
குழவிக்குக் கங்கணம் குணமுடன் தரித்து
களரியோர் மெச்சிடக் காப்பது கட்டி
குப்பாரி கொட்டிக் குலதேவதையை தானழைத்து
செப்பமுடன் மன்னவர்குத் திருநீற்றுககாப்பணிந்து
சாந்து சந்தனம் தான் பன்னீரும்
சேர்த்துச் கலக்கிச் சிறக்கவே பூசி
கொத்தரளி கொடியரளி கோத்திரத்து நல்லரளி
முல்லை இருவாட்சி முனைமுறியாச் செண்பகப்பூ
நாரும் கொழுந்தும் நந்தியா வட்டமும்

வேருங் கொழுந்தும் வில்வ பத்திரமும்
மருவு மரிக்கொழுந்தும் வாடாத புஷ்பங்களும்
புன்னை கொன்னை பூக்கள் எல்லாம்கொண்டுவந்து
கொண்டைமாலை தண்டைமாலை
சோபனமாலை சுடர்மாலை
ஆடை ஆபரணம் அலங்காரம் மிகச்செய்து
திட்டமுடன் பேழைதனில் சோறுநிறை நாளிவைத்து
நட்டுமுட்டுத் தான் முழங்க நாட்டார் சபைதனக்கு
நன்றாய் வலம்வந்து நலமாக நிற்கையிலே
செஞ்சோறு ஐந்தடை சிரமதைச் சுற்றியுமே

திஷ்டி கழித்துச் சிவசூரியனைக் கைதொழுது
அட்டியெங்கும் செய்யாமல் அழகுமனைக்கு வந்து
மணவரை அலங்கரித்து மன்னவரைத் தானமர்த்தி
இணையான தங்கையரை ஏந்திழையாள்
தானழைத்து சந்தனம் புணுகு சவ்வாது மிகப்பூசி
மந்தாரை மல்லிகை மரிக்கொழுந்து மாலையிட்டு
ஆடை ஆபரணம் அழகுபெறத் தான்பூண்டு
கூறை மடித்துவைத்துக் குணமுள்ள தங்கையவள்
பேழைமுடி தான்சுமந்து பிறந்தவனைச் சுற்றிவந்து
பேழைதனை இறக்கிவைத்துப் பிறந்தவனை அதில் நிறுத்தி

கூறைச்சேலை ஒருதலைப்பைக் கொப்பனையாள்கைப்பிடித்து
மாப்பிள்ளை கக்கத்தில் மறுமுனையைத் தான்கொடுத்து
அருமைப் பெரியோர்கள் அழகுமாப்பிள்ளை கையை
அரிசியில் பதியவைத்து அங்கரனுக்குப் பூசைசெய்து
மங்கல வாழ்த்துக்கூற மணவறையில் குடிமகனுக்கு
செங்கையால் அரிசியள்ளி சிறக்கக் கொடுத்திடுவார்
குடிமகன் மங்கலவாழ்த்து கூறி முடிந்தவடன்
வேழமுகத்து விநாயகரின் தாள்பணிந்து
சந்திரரும் சூரியரும் சபையோர்கள் தானறிய
இந்திரனார் தங்கைக்கு இணைநோக்கி நின்றபின்பு

அடைக்காயும் வெற்றிலையும் அடிமடியிற் கட்டியபின்
முன்னை ஒருதரம் விநாயகருக்கு இணைநோ௧கி
பின்னை ஒருதரம் பிறந்தவர்க்கு இணைநோ௧கி
இந்திரனார் தங்கைக்கு இணைநோக்கி நின்றபின்பு
தேங்காய் முகூர்த்தமிட்டுச் செல்வ விநாயகனைப்
பாங்காகக் கைதொழுது பாரிகொள்ளப் போறோமென்று
மாதா வுடனே மகனாரும் வந்திறங்கி
போதவே பால்வார்த்துப் போசனமுந் தான் அருந்தி
தாயாருடபாதம்தலைகுனிந்துதண்டனிடப்
போய்வா மகனே என்றார் பூங்கொடிக்கு மாலையிடப்

பயணமென்று முரசுகொட்டப் பாரிலுள்ள மன்னவர்கள
மதகரி அலங்கரித்து மன்னவர்கள் ஏறிவர
தந்தை யானவர் தண்டிகை மேல்வர
தமையன் ஆனவர் ஆனையின் மேல்வர
நாடியே வந்தவர்கள் நக்ஷத்திரம் போலவர
தேடியே வந்தவர்கள் தேரரசர் போலவர
பேரணி முழங்க பெரிய நகாரடிக்க
பூரிதான் அதிர புல்லாங்குழல் ஊத
எக்காளஞ் சின்னம் இடிமுரசு பெரியமேளம்
கைத்தாள பம்பை கனகதப்பட்டை தான்முழங்கச்

துத்தாரி நாகசுரம் சோடிகொம்பு தானூத
சேகண்டி சங்கு திமிர்தாளம் பம்மையுமே
வலம்புரிச் சங்கு வகையாய் ஊதிவர
உருமேளம் பரமேளம் உரம்பை திடும்படிக்க
பலபல விதமான பக்கவாத்திய முழங்க
பல்லாக்கு முன்னடைக்க பரிசுகள் பறந்துவர
வெள்ளைக் குடை வெண்சாமரம் வீதியில் வீசிவரச்
சுருட்டி சூரியவாணம் தீவட்டி முன்னடக்க
இடக்கை வலக்கை இனத்தார்கள் சூழ்ந்துவர
குதிரை மீதமர்ந்து குணமுள்ள மாப்பிள்ளை தான்

சேனைகள் முன்னே சிறந்து முன்னடக்க
கட்டியங்கள் கூறிக் கவிவாணர் பாடிவர
நாட்டியங்கள் ஆடிவந்தாள் நல்ல தேவரடியாள்
பாகமாஞ் சீலைப் பந்தம் பிடித்திட
மேகவர்ணச் சேலை மின்னல்போல் மின்ன
அடியாள் ஆயிரம்பேர் ஆலாத்தி ஏந்திவர
பெண்ணு வீட்டார்கள் பிரியமுடன் எதிர்வந்து
மன்னவர் தங்களை வாருங்கள் என்றழைத்து
வெகுசனத்துடனே விடுதியில் விட்டு வந்தார்
வாழ்வரசி மங்கைக்கு வரிசை அனுப்புவோமென்று

நாழியரசிக் கூடை நன்றாக முன்னனுப்பி
பொன் பூட்டப்போகிறவர் பேடை மயிலியற்கு
நல்ல முகூர்த்தம் நலமுடன் தான்பார்த்து
பெட்டிகளும் பேழைகளும் பொன்னும் சீப்புகளும்
பட்டுத்துணி நகையும் பார்க்கக் கண்ணாடியும்
சத்துச் சரப்பணி தங்கம்பொன் வெள்ளிநகை
முத்துச் சரப்பணி மோகன மாலைகளும்
திட்டமுள்ள மங்கையர்க்குத் திருப்பூட்டப் போறமென்று
அஷ்டதிக்கும் தானதிர அடியுமென்றார் பேரிகையை அன்ன
நடையாரும் அருமைப் பெரியவரும்

பொன்னு வளையல் கையால் பேழைமுடி தான் சுமந்து
இன்னுஞ் சிலபெண்கள் இவர்களைச் சூழ்ந்துவர
நாட்டில் உள்ளசீர்சிறப்பு நாங்கள் கொண்டுவந்தோமென்று
சென்று உட்புகுந்தார் திருப்பெண்ணாள் மாளிகையில்
கொண்டுவந்த அணிகலனைக் கோதையர்க்கு முன்புவைக்க
கண்டு மகிழ்ந்தார்கள் கன்னியர்கள் எல்லோரும்
பூட்டினார் தோடெடுத்துப் பொன்னாள் திருக்காதில்
தங்கச் சங்கிலிதனை தான் கழுத்தில் இட்டார்கள்
அடைக்காயும் வெற்றிலையும் அன்பாக மடியில்கட்டி
ஆணிப் பெண்ணவளை அலங்கரித்துக் குலங்கோதி

சாந்துப் பொட்டிட்டு சவ்வாது மிகப்பூசி
ஊட்டுமென்றார் நல்லுர்ணவை உடுத்துமென்றார் பட்டாடை
பொன்பூட்ட வந்தவர்க்குப் பூதக்கலம் தான் படைத்து
அன்பாக வெற்றிலை அடைக்காயும் தான் கொடுத்தார்
தாய்மாமன் தன்னைத் தன்மையுடன் அழைத்து
சந்தனம் மிகப்பூசிச் சரிகைவேட்டி தான் கொடுக்கப்
பொட்டிட்டுப் பொன்முடிந்து பேடை மயிலியற்குப்
பட்டமும் கட்டினார் பாரிலுள்ளோர் தானறிய
ஆரணங்குப் பெண்ணை அலங்கிருத மிகச்செய்து
மாமன் குடைபிடித்து மாநாட்டார் சபைக்குவந்து

வலமதாய் வந்து நலமதாய் நின்று
செஞ்சோர் ஐந்துஅடை சிரம்கால் தோளில்வைத்து
நிறைநாளி சுற்றியே நீக்கித் திஷ்டிகழித்து
அட்டியங்கள் செய்யாமல் அழகு மனைக்குவந்து
மங்கள கலியாண மணவரை யலங்கரித்து
அத்தி ஒருத்திப்பட்டு அனந்த நாராயணப்பட்டு
பஞ்சவர்ண நிறச்சேலை பவளவர்ணக் கண்டாங்கி
மாந்துளிர்சேர் பூங்கொத்து வர்ணமுள்ள பட்டாடை
மேலான வெள்ளைப்பட்டு மேற்கட்டுங்கட்டி
கட்டியே யிருக்கும் கனம்பெரிய வாசலிலே

அருமையுள்ள வாசலிலே அனைவோரும் வந்திறங்கிப்
பொறுமையுள்ள வாசல்தனைப் பூவால் அலங்கரித்துச்
சேரசோழ ராஜாக்கள் சேர்ந்திருக்கும் வாசலிலே
செம்பொன் மிகுந்தோர்கள் சிறந்திருக்கும் வாசலிலே
வீரலாக்ஷ்மி யவள் விளங்கிடும் வாசலிலே
விருதுகள் வழங்கிடும் விசேஷ வாசலிலே
தரணியில் அண்ணக்கொடி தழைத்திருக்கும் வாசலிலே
பன்னீராயிரம் பேர் பலர்சேர்ந்த வாசலிலே
நாற்கரசு நாட்டி நல்ல முகூர்த்தமிட்டுப்
பேய்க்கரும்பை நாட்டிப் பிறைமண்ணும் தான்போட்டு

சாலுங் கரகமும் சந்திரரும், சூரியரும்
அம்மி வலமாக அரசாணி முன்னாக
ஆயிரப் பெருந்திரி அதுவும் வலமாக
சுத்தமுடன் கலம்விளக்கிச் சோறரிசி பால்பழமும்
பக்தியுடன் நித்தனையும் பாரித்தார் மணவரையில்
மணவரை அலங்கரித்து மணம௧ளை அங்கிருத்தி
அழகுள்ள மணப்பெண்ணை அலங்கிருதம் மிகச்செய்து
மாம னெடுத்து மணவரையை சுற்றிவந்து
மகிழ்ச்சியது மீதூற வலதுபுறம் தானிருத்தி
குலம்பெரிய மன்னவர்கள் குவலயத்தார் சூழ்ந்திருக்க

இராமனி வரோ லக்ஷ்ணனி வரோ
கண்ணன் இந்திரன் காமன் இவரோ
கார்முகில் இவரோ! காங்கேயன் இவர்தானோ!
என்றே பாரிலுள்ளார் ஏத்திப் பாராட்ட
அத்தை மகள்தனை அழகு செல்வியை
முத்து ரத்தினத்தை முக்காலிமேல் அமர்த்திக்
கணபதி தெய்வமுன் கட்டும் மங்கிலியம் வைத்து
அருமைப் பெரியவர் அன்புடன் வழிபட்டு
மாப்பிள்ளை பெண்ணை மணவறையில் எதிர்நிறுத்தி
கெட்டிமேளம் சங்குநாதம் கிடுகிடென்று சப்திக்க
மாணிக்கம்போல் மாங்கல்யம் வைடூரியம்போல் திருப்பூட்டி
ஆரம்தனை யாற்றி அமர்ந்தபின் மணவறையில்

மாப்பிள்ளைக்கு மைத்துனரை வாவென்று தானழைத்து
கலம்பெரிய அரிசிதனில் கைகோர்வை தானுமிட்டு
சிங்கார அந்தத் தெய்வச் சபைதனிலே
கங்காகுலம் விளங்கக் கம்பர்சொன்ன வாழ்த்துரையை
மங்கலமும் கன்னிசொல்ல வாத்தியமெலாம் மடக்கி
மறையோர்கள் வேதம்சொல்ல மற்றவர்கள் ஆசிகூற
பிறைஆயிரம் தொழுது பிள்ளையார்க்குப் பூசைசெய்து
அருமைபெற்ற பெரியோர்கள் அருகுமணம் செய்தபின்பு
கைக்குக் கட்டின கங்கணமும் தானவிழ்த்து
தங்களுக்குத் தங்கள் தாரைக்கோர் பொன்கொடுத்து

உரியதோர் பாட்டன் இருவருட கைதனிலே
தண்ணீர் ஊற்றியே தாரையும் வார்த்தபின்பு
பிரியமுள்ள மணவறையைப் பின்னும் சுற்றிவந்து
மங்கலக் கலியாணம் வகையாய் முடிந்ததன்று
செங்கை யினாலே சிகப்பிட்டிரு வருக்கும்
சாப்பாடு போசனம் சந்தோஷ மாய்ப் போட
உண்டுபசி யாறி உறவுமுறை எல்லோரும்
கொண்டுவந்த பொன்முடிப்பைக் கொடுத்துச்செல்லுமென்றார்
மண்டலத்தோர் எல்லோரும் மணப்பந்தலில் அமர்ந்து
கலியாணத்தார் தன்னைக் கருத்துடனே யழைத்து

கண்ணாளர் தமையழைத்துப் பொன்னோட்டம் காணுமென்றார்
அப்போது கண்ணாளர் அவ்விடமே தானிருந்து
பணமது பார்த்துக் குணமது கழித்து
கல்லு வராகன் கருவூர்ப் பணமும்
வெள்ளைப் புள்ளடி வேற்றூர் நாணயம்
சம்மன் சட்டி சாத்தூர் தேவன்
உரிக்காசுப் பணம் உயர்ந்த தேவராயர்
ஆண்மாடை பெண்மாடை அரியதோர் பொற்காசு
ஒருவிழி விழிக்க ஒருவிழி பிதுங்க
பலவகை நாணயமும் பாங்காகத் தெரிந்து

முன்னூறு பொன்முடிப் பொன்றாய் முடிந்தவுடன்
பாட்டன் இருந்து பரியம் செலுத்தினார்
பந்தல் கெளரி பாக்கியம் உரைக்க
மச்சினன் மார்கள் மகிழ்ந்து சூழ்ந்துநிற்க
சிற்றடிப் பெண்கள் சீர்கள் சுமந்துவர
சந்தோஷ மாகித் தங்கமுடி மன்னவர்கள்
பந்தச் செலவு பலபேர்க்கும் ஈந்தார்கள்
ஆடுவான் பாடுவான் ஆலாத்தியும் பாட
நாடிவந்த பேர்களுக்கு நல்ல மனதுடனே
தனிப்பணம் தான்கொடுத்து தங்கி இருமென்றார்

வாழிப் புலவர்க்கு வரிசைதனைக் கொடுத்து
திட்டமுள்ள பந்தலின் கீழ்வந்து நின்றபேர்களுக்கு
அரிசி அளந்தார்கள் அனைவரும் தானறிய
கரகம் இறக்கிவைத்துக் கன்னி மணவாளனுக்கு
புடவை கொடுத்துப் பொற்பாய்த் தலைமுழுகி
சட்டுவச் சாதம் தளிர்க்கரத்தால் பெண் மாப்பிள்ளைக்கு
சாதம்பரி மாறி சாப்பிட்டு ஆனவுடன்
பண்ணை மாதிகனைப் பண்பாகத் தானழைத்து
வில்லை மிதியடிகள் மிக்கவே தொட்டபின்பு
காலும் வழங்கிக் கன்னியைத் தானழைத்து

மஞ்சள் நீராட்டி மறுக்க இரு அழைப்பழைத்து
மாமன் மார்களுக்கு மகத்தான வி௫ந்து வைத்து
மங்கல சோபனம் வகையாய் முடித்தவுடன்
மாமன் கொடுக்கும் வரிசைதனைக் கேளீர்
துப்பட்டு சால்வை சோமன் உருமாலை
பஞ்சவர்ணக் கண்டாங்கி பவளநிறப்பட்டு சேலை
அத்தியடித் துத்திப்பட்டு ஆனையடிக் கண்டாங்கி
இந்திர வர்ணப்பட்டு ஏகாந்த நீலவர்ணம்
முறுக்கு வளையல்களும் முகமுள்ள கொலுசுகளும்
பதக்கம் சரப்பணி பகட்டான காசுமாலை

கட்டிலும் மெத்தையும் காளாங்கி தலையணையும்
வட்டில் செம்பும் வழங்கும் சாமான்களும்
காளை வண்டியும் கன்றுடன் பால்பசுவும்
குதிரை பல்லாக்கு குறையாத பலபண்டம்
நிறையக் கொடுத்தார்கள் நேயத்தோர் தானறிய!

ஆதி கணேசன் அன்புடன் வாழி
வெற்றி வேல்கொண்ட வேலவன் வாழி
வாணி சரஸ்வதி மகிழ்வுடன் வாழி
எம்பெருமான் இணையடி வாழி
பாரத தேசம் பண்புடன் வாழி
மாது உமையவள் மகிழ்வுடன் வாழி
முப்பத்து முக்கோடி தேவரும் வாழி
நாற்பத்தெண்ணாயிரம் ரிஷிகளும் வாழி
மாப்பிள்ளைபெண்ணும்மகிழ்வுடன் வாழி
வேதம் ஓதிடும் வேதியர் வாழி
கொங்கு நாட்டுக் குடிகளும் வாழி
வாழியே யானும் மகிழ்வுடன் வாழி
என்குரு கம்பர் இணையடி வாழி
வையத்து மக்கள் மற்றவரும் வாழி
காராள குலத்திலகர் கவுணடர்களும் வாழி
வேளாளர் குலத்திலகர் விவசாயரும் வாழி
இந்தப்பாட்டுக் கேட்டவர் எல்லோரும் வாழியே
ஆல்போல் தழைத்து அருகுபோல் வேறூன்றி
மூங்கில்போல் கிளைகிளைத்து முசியாமல்வாழ்ந்திருக்க
வாழி மணமக்கள் வந்தோர் வாழ்த்துரைக்௧!